Materiały do “Stosowanie odpowiednich zasad etycznych podczas coachingu uczących się kobiet”
1.1. Zasady etyczne coachingu
Ważne jest, aby edukatorzy dorosłych poznali zasady etyczne coachingu, które stanowią podstawę motywacji i odpowiedzialności trenera. Główne zasady etyczne to uczciwość, odpowiedzialność zawodowa oraz poszanowanie praw i godności ludzi.
Uczciwość: Trenerzy będą reprezentować siebie w sposób uczciwy i sprawiedliwy, mając wiedzę na temat swoich kompetencji i ograniczeń. Trenerzy starają się być świadomi własnych systemów przekonań, wartości, potrzeb i ograniczeń oraz ich wpływu na swoją pracę. W miarę możliwości starają się wyjaśnić role, jakie pełnią dla odpowiednich stron i działać zgodnie z tymi rolami.
Odpowiedzialność zawodowa: Trenerzy powinni przestrzegać standardów etycznego postępowania, które dobrze świadczą o nich samych, jak i o całej profesji. Ponadto, trenerzy powinni unikać wszelkich potencjalnych konfliktów interesów, które mogą się pojawić, a także powinni traktować informacje poufne jako poufne.
Poszanowanie praw i godności ludzi: Trenerzy powinni traktować ludzi z godnością i szacunkiem, mając świadomość różnic kulturowych, własnego tła kulturowego i uprzedzeń, a także prawa klienta do autonomii, prywatności i poufności. Trenerzy okazują odpowiednie poszanowanie dla podstawowych praw, godności i wartości wszystkich ludzi. Szanują prawa osób do prywatności, poufności, samostanowienia i autonomii, mając świadomość, że zobowiązania prawne i inne mogą prowadzić do niespójności i konfliktów z korzystaniem z tych praw. Trenerzy starają się dowiedzieć więcej o różnicach kulturowych, indywidualnych i różnicach w rolach, w tym różnicach wynikających z wieku, płci, rasy, pochodzenia etnicznego, narodowości, religii, orientacji seksualnej, niepełnosprawności, języka i statusu społeczno-ekonomicznego.
Linki do samokształcenia
1.2 Kodeksy etyczne na początku coachingu
Każdy nauczyciel-trener dorosłych może pracować w różnych specjalistycznych sektorach, w zależności od metodologii i klientów. Dlatego też każda relacja coachingowa opiera się na osobistym charakterze obu podmiotów. W związku z tym krajowe i światowe stowarzyszenia coachingowe opracowały kodeksy etyczne, aby zapewnić wspólne ramy wartości, na których profesjonalni trenerzy opierają swoją praktykę. Ponadto kodeksy etyczne zawierają zasady, które trenerzy mogą stosować w wielu konkretnych sytuacjach, z jakimi mogą się spotkać. Wreszcie, kodeksy mają służyć jako fundament standardów etycznych i moralnych trenerów. Chociaż każdy indywidualny trener zgadza się przestrzegać jednego Kodeksu, zachęca się go do uzupełniania go i dodawania do niego nowych elementów, aby budować zaangażowanie na całe życie w tworzenie etycznego miejsca pracy i profesji.
Praktycznie rzecz biorąc, początek relacji coachingowej nie zawsze jest łatwy do przeprowadzenia, a jedną ze skutecznych strategii jest skupienie się na świadomości osoby szkolonej. Trener może skutecznie uświadomić komuś możliwość poprawy, ale język i podejście są równie ważne jak wszystko inne. Celem tego etapu nie jest przekonanie kogoś, że musi się poprawić, ale raczej uświadomienie mu możliwości, poszukiwanie jego emocjonalnego zaangażowania w obszar możliwości, a ostatecznie ustalenie rytmu związanego ze spotkaniami. Biorąc pod uwagę, że w procesie coachingu pierwsze rozmowy nadają ton i język, kodeksy etyczne mają fundamentalne znaczenie dla prowadzenia coachingu w tej krytycznej fazie. W istocie trenerzy o zdrowych zasadach moralnych opierają się na kodeksach etycznych w przypadku dylematu lub potrzeby uzyskania wskazówek i wdrażają je w życie..
Kodeksy etyczne nie zastępują indywidualnej uczciwości trenerów, a ich osobiste i zawodowe doświadczenia stanowią podstawę "stosowania" kodeksów. Praktyka oparta na dowodach jest kluczowym elementem "etyki praktyki" i pozwala trenerom identyfikować, stosować i demonstrować dobre praktyki.
Główne światowe i krajowe kodeksy to te publikowane przez International Coach Federation (ICF), Association for Coaching oraz International Association of Coaching.
Obejmują one sekcje dotyczące terminologii i kluczowych definicji oraz inne dotyczące kilku zasad, takich jak uczciwość, poufność, konflikt interesów, postępowanie zawodowe.
Linki do samokształcenia
1.3 Standardy etyczne i rozwój technologiczny w coachingu
Technologia zmienia sposób, w jaki coaching jest rozumiany i prowadzony.
Rozwój technologiczny wymusza na edukatorach-trenerach uaktualnianie i
przekwalifikowanie się. Istotne innowacje technologiczne to: aplikacje
umożliwiające autocoaching i rezerwację trenera; wideokonferencje i mieszany
coaching; platformy do zarządzania coachingiem; rozszerzona lub wirtualna
rzeczywistość w celu wzbogacenia sesji; boty i sztuczna inteligencja
dostosowane do potrzeb klienta w celu realizacji zadań coachingowych; analiza
stylu przywództwa poprzez odtwarzanie spotkań. Wszystkie te innowacje wymagają
od trenera prowadzenia, przechowywania i pozbywania się wszelkich zapisów, w
tym plików elektronicznych i korespondencji. Powinno się to odbywać w
sposób promujący poufność, bezpieczeństwo i prywatność oraz zgodny z
wszelkimi obowiązującymi przepisami i umowami.
Linki do samokształcenia
1.4 Zarządzanie różnicami władzy lub statusu spowodowanymi przez kwestie kulturowe, relacyjne, psychologiczne i kontekstowe
Każda relacja coachingowa charakteryzuje się osobistymi i kulturowymi cechami zarówno samego trenera, jak i osoby uczącej się. W konsekwencji relacja ta może być nacechowana kulturowymi, relacyjnymi, psychologicznymi i kontekstualnymi problemami wynikającymi z różnic władzy lub statusu pomiędzy trenerem a uczącymi się kobietami. Status to szacunek i poważanie, jakim dana strona cieszy się w oczach innych, a na ogół ludzie zdobywają status, udowadniając swoją wartość. Władza wiąże się z kontrolą i wpływem na innych ludzi za pomocą różnych środków.
Zarówno status, jak i władza mogą wpłynąć na efektywność relacji, a w szczególności na zaufanie uczącej się kobiety do trenera. Aby temu zapobiec, trener musi być świadomy tej możliwości i przygotowany do zarządzania różnicami władzy i statusu w profesjonalny sposób, bez konsekwencji dla relacji z uczącą się. Na przykład, badania sugerują, że orientacja kulturowa kształtuje wpływ władzy na postrzegany status i odwrotnie. Według badań Christophera i Leslie, "osoby o wysokim (w porównaniu z niskim) poziomie kolektywizmu pionowego częściej postrzegają cele o wysokim poziomie mocy, jako posiadające również wysoki status; osoby o wysokim (w porównaniu z niskim) poziomie kolektywizmu poziomego częściej postrzegają cele o wysokim statusie, jako posiadające również wysoką moc". Może to być przydatne dla trenera, aby zrozumieć, jak uczestnicy postrzegają władzę i status w zależności od ich kultury narodowej. Z drugiej strony, kwestie relacyjne i psychologiczne mogą wpływać na indywidualne postrzeganie władzy i statusu. Na przykład, trenerzy powinni ustalić i utrzymywać jasne, odpowiednie i wrażliwe kulturowo granice, które regulują wszystkie fizyczne i wirtualne interakcje z klientami.